4, ఆగస్టు 2010, బుధవారం

టాం అండ్ జెర్రీ ...తల్లీ బిడ్డా ...



ఈ మాట ఎవరైనా ఒప్పుకోవలసిందే .కావాలంటే పరిశీలించండి. టాం జెర్రీ వెనకాల ఎలా పరుగులు పెడుతుందో అచ్చంగా అలాగే ప్రతి తల్లీ తన పిల్లవాడి/పిల్ల వెంట పరుగెడుతూ ఉంటుంది.ఆనక చిన్ని క్రిష్ణుదనిమురిసిపోయి అందరికీ చెప్తూ ఉంటాం గానీ పరుగెత్తే టైములో వచ్చే విసుగు,చిరాకు అంతా ఇంతా కాదు.ఇది చూసి కాదు, స్వానుభవంతో చెప్తున్న మాట. మా టిన్ను ఉన్నాడే , వాడు అచ్చం జెర్రీ టైపు. వాడి కి ఇష్టమైన పాత్ర కూడా.ఇక నేను,వాడు ఆ రెంటితో పోటీ పడుతూ ఉంటాం. ఇప్పుడు మా వాడికి పదేళ్ళు.అయినా అదే అల్లరి.పొద్దున్నే వాడిని లేపటంతో మా షో స్టార్ట్ అవుతుంది.పళ్ళు తోముకో, పాలు తాగు ... అంటూ వెంట పడతా.వాడు నిద్ర వస్తోంది అంటూ ఉంటాడు.అది అయ్యాక స్నానం.రెడీ అవడం.వాళ్ళ నాన్న వి ఆ పనులు.అంచేత త్వరగానే అయిపోతాయి.ఈ లోపు నేను వంటింట్లో కుస్తీ పడివాడి కోసం మంచి టిఫిన్ రెడీ చేస్తా.తినమని వెంట పడతా.ఆకలి లేదు అంటాడు. పండు తినమంటా.అబ్బే,కుదరదు అంటాడు. ఇంతలో ఆటో వచ్చేస్తుంది. వెక్కిరిస్తూ వెళ్ళిపోతాడు.అలసిపోయి సోఫాలో కూలబడతా
స్కూల్కి రోజూ వెళ్తాడుకానీ, సెలవు వస్తే బాగుండని రోజూ కోరుకుంటాడు.ఇక వాడికి ఏవన్నా బొమ్మలు కావాలంటే,మా వెనకాలే తిరిగి జెర్రీ లాగే తను అనుకున్నవి సాధిస్తాడు. వాడు చెప్పేవి వినాలిగానీ మనం సలహా ఇవ్వకూడదు.అడిగితేనే ఇవ్వాలి.వాడు ఎవరిని తిట్టినా ఊరుకోవాలి.చదువుకోమని చెప్పకూడదు.చదువు అనగానే అంతవరకు హుషారుగా కబుర్లు చెప్పేవాడు కాస్తా దిగాలుగా అయిపోతాడు.నన్ను శత్రువులా చూస్తాడు.ఎలాగో రాజీ పడి మళ్ళా ఫ్రెండ్స్ అవుతాం.రాత్రి అన్నం తినమంటే పరుగు మొదలు.ఏవేవో కారణాలు చెప్తాడు.అసలు అన్నం దగ్గర,చదువు దగ్గర మా వాడు ఎప్పటికైనా అయిదు నిమిషాలైనా కూర్చుంటాడా అని డౌట్.చిన్నప్పుడు మా అమ్మ కధలు చెప్తూ అన్నం పెట్టేది.ఇప్పుడు వాడు కధలు చెప్తూ తినడం మానేస్తున్నాడు.చదువు దగ్గరకూడా వాడిని కూర్చోబెట్టడం మహా కష్టం. ఒక నిమిషానికే అన్నీ వచ్చేసాయంటాడు.అదే ఆడుకోమనిచెప్పామా ఇక అసలు పట్టుకోలెం. కానీ ఏ మాట కా మాటే.మా టిన్ను షటిల్ చాలా బాగా ఆడతాడు.ఈ మధ్య మొదటిసారిగా హైదరాబాద్ జిల్లా స్థాయి పోటీల్లో క్వార్టర్ ఫైనల్స్ వరకు వచ్చాడు. స్కూలులో సరేసరి. అన్ని ఆటల్లో ఉంటాడు.కిందటిసారి 'బెస్ట్ స్పోర్ట్స్ పర్సన్ అఫ్ ది ఇయర్ ' అవార్డ్ స్కూలులో అందుకున్నాడు.పాటలూ బాగా పాడతాడు.కానీ, వాళ్ళ స్కూలు వాళ్ళు ఈ సారి అంత ప్రోత్సాహం ఇవ్వడం లేదు. అన్ని ప్రైజులు వచ్చినా స్కూల్ మ్యాగాజీన్లో వాడి ఫోటో అయినా వెయ్యలేదు.పైగా కొందరు టీచర్లు ఊరికే కొడుతున్నారు.చిన్నపిల్లల్ని ఎందుకలా కొట్టడం చెప్పండి.వింటున్న నాకే ఇంత బాధగా ఉంటే, పిల్లలకు ఎలా ఉంటుందో అర్ధం చేసుకోవచ్చు. ఎంతగా నేను,టిన్ను టాం అండ్ జెర్రీ లా ఉన్నా నేను, మధు ఇప్పటిదాకా వాడిని ఒక్కదెబ్బ కూడా వెయ్యలేదు.మరీ కోపం వస్తే తిడతా. అంతే.

1 కామెంట్‌: