ఎన్నేళ్ళకు?...మా విజయవాడలో?...

మా ఊరు విజయవాడ. అసలయితే మాది కోనసీమ.అమలాపురం దగ్గర ముంగండ అగ్రహారం.కానీ మా నాన్న ఉద్యోగరీత్యా విజయవాడకు వచ్చామన్న మాట. మా చిన్నతనంలో గాంధీనగరలో ఉండేవారం.మూడంతస్తుల మేడలో కింద మూడుగదుల పోర్షన్లో ఉండేవారం. పక్క పోర్షన్ల వారి పిల్లలు, ...సరదాగా ఉండేది. క్రమేణా వారిలో చాలా మంది ఇల్లు కట్టుకుని వెళ్ళిపోయారు.మేము కూడా ఇల్లు కట్టుకుని వెళ్ళిపోయాం. అప్పుడప్పుడు కలుస్తూ ఉండేవాళ్ళం. కొన్నాళ్ళకు అదీ తగ్గింది.పెళ్లిళ్లకు ,ఇతర శుభకార్యాలకు కలిసేవాళ్ళం.అయితే ఆ రోజులు మేము మరచిపోలేదు.మా ఫ్యామిలీ అంతా హైదరాబాద్ లో స్థిరపడింది. విజయవాడలో ఇల్లు షాప్స్ చేసాం.ఒక పోర్షన్ మాత్రం ఉంది.ఈ మధ్య నాకు,మా అక్కకి విజయవాడ వెళ్ళే ఛాన్స్ దొరికింది.మా తమ్ముడు కూడా వచ్చాడు. చిన్నతనంలో బాబాయ్ హోటల్ కొంచెం తెలుసు.హైదరాబాద్ లో చట్నీస్ హోటల్ లో బాబాయ్ ఇడ్లి తిన్నాక తప్పకుండా విజయవాడ వెళ్లి తినాలనుకున్నా.అందుకే వెళ్ళగానే బాబాయ్ హోటల్ కి పరుగెత్తా. ఇడ్లీ తిన్నా. gఒప్పగా అనిపించలేదు. ఫోటోలు తీసా.మరి అందరికీ చూపాలికదా. అక్కడినుంచి నేను,మా నాన్న,కుమార్ (తమ్ముడు),బన్ను (అక్క కొడుకు), టిన్ (మా అబ్బాయి) మా పాత ఇంటికి వెళ్ళాం. ఇప్పటికీ ఆ ఇల్లు అలాగే ఉంది.గేటు కూడా.చిన్నప్పుడు ఆ గేటు దగ్గర ఫోటో దిగాం. అందుకని మరోసారి ఫోటో దిగాం.ఆ మర్నాడు చిన్నప్పుడు మా పక్కన ఉన్న వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్ళాం. అలా మూడురోజులు చిన్నప్పటి రోజులను గుర్తు చేసుకున్నాం. ఎంత సంతోషం అనిపించిందో?నా ఫ్రెండ్స్ అందరినీ కలిసాను. ఇంక కొందరిని కలవలేక పోయాను. ఈసారి ప్రయత్నిస్తాను.ఇంతకీ నేను చెప్పేదేమిటంటే, యాంత్రిక జీవితంలో నేను, నా జీవితం అనుకోకుండా అప్పుడప్పుడు ఇలా చిన్నప్పటి నేస్తాలను కలుసుకుంటే, నువ్వు-నేను-మనం అనుకోవచ్చు కదా !